آیین پیچیده ی هندی بود که به خدایان متعددی (که در وداها ستایش شده بودند) باور داشت و آداب و مناسک دشواری (مثل قربانی کردن) را بر پیروان خود تحمیل می کرد.
وظیفه حفظ سروده های وداها از خطر فراموشی، و نیز تعلیم آموزه های دینی و اجرای آداب مذهبی، بر عهده افرادی بود که به برهمن شهرت داشتند.
آنها به واسطه مقام و موقعیت مذهبی خویش، قدرت و ثروت فراوانی کسب کرده و کاست یا طبقه ممتازی را تشکیل داده بودند.